Bruggelare!

Binnen de Spirouclass zijn een paar dingen heel belangrijk en worden dan ook hoog in de vaandel gedragen:

- respect voor je materiaal en dat van een ander

- fairplay op het water

- goede omkadering van de zeilers

In kader van dit laatste was er het afgelopen weekend hun pilootproject: een trainingsdag op de plas waar de dag er na een wedstrijd moet gevaren worden. Tijdens de wedstrijd kunnen ze dit toepassen en tevens tussen de manches in bijgestuurd worden door hun trainer. Het leergierige VDC Sailing Team was alvast enthousiast en was van de partij. De spits werd afgebeten bij onze vrienden van VVW Brugge 'aan de plas'.

12 Spirouzeilers tekenden present en het weer was uitdagend: bewolkt en veel wind. Nicolas D'Hondt en Age Vermeersch namen de trainingen op zich. De groep werd ingedeeld en iedere trainer nam zijn pupillen voor de verdere dag onder zijn vleugels.

Het was een intensieve dag waar hard gewerkt werd. Iedereen kapseisde wel eens, de ene al wat meer dan de andere. Onder de middag was er een rescue nodig van Manu en zijn BEL45. Tijdens het eten had Noor gezien dat zijn boot eenzaam en alleen aan de rand van de plas aan het dobberen was. Blijkbaar lag deze niet vast aan de steiger dus in sneltempo spurtte Manu naar buiten.

Hij kon in zijn boot springen en probeerde naar deze naar de steiger te brengen. Trainer Nicolas kwam een handje meehelpen met de motorboot en bracht boot en skipper veilig aan de steiger. Leuk schouwspel voor de anderen natuurlijk! 

Op het einde van de namiddagtraining gaven Warre en Noor een prachtige demonstratie van synchroon kapseizen. Terug ambiance bij de andere zeilers tot de paniek in Noor haar stem klonk: mijn boot is aan het zinken! Iedereen moest natuurlijk lachen maar al gauw bleek dat deze effectief aan het zinken was. Hoe kan dat nu?!

Bleek dat bij het kapseizen de dop bovenop de neus van de BEL52 was losgesprongen. Bijgevolg liep haar voorsteven volledig onder water. Ze behield redelijk haar kalmte en probeerde de boot zo snel als mogelijk naar de steiger te brengen. Een hele klus zeilen met 1 hand en terwijl met de andere water hozen. Opnieuw was Super Nicolas daar met de rescue en deze keer was het de BEL52 die naar de steiger werd getrokken. 

Bij het overlopen van de schade konden we opgelucht ademhalen. Er was niets stuk buiten dat er een onafgesloten gat in het bovendek van de neus zit. Noor werd het allemaal te veel: ze wil morgen echt die wedstrijd varen en met haar eigen boot! Hoe gaan we dat gat voldoende kunnen dichten dat zij morgen die wedstrijd kan zeilen zonder te zinken bij een eventueel kapseizen? We stonden voor een uitdaging.

Zondagmorgen, wedstrijddag was er dan eerst het oplappen van de boot van Noor. Mama Wisken had niet beter gevonden om een stuk tafellaken uit te knippen en dat met duktape (wat een grandioze uitvinding is dit product!) dat goed vast te plakken. Hopla, Noor kon het water op.

Jorre en Manu gingen een hele wedstrijd gelijk op. Het zag er naar uit dat hun resultaat goed zal zijn. Noor zeilde ook steeds binnen de eerste 10 dus ze had alles onder controle. In de voorlaatste manche zorgde zij wel voor een stunt. 

Bij de start had ze niet zo'n goede positie en zag dat ze vanuit die startpositie laatste lag. Dus besloot ze om i.p.v. stuurboord te starten, langs bakboord te starten. De groep had niet door dat zij eerstes lag en blijkbaar had ze de juiste keuze gemaakt. Ze nam steeds meer voorsprong en zeilde een complete solo. Maar Toon zou Toon niet zijn als die er toch in slaagde om het gat in de laatste rechte lijn kleiner te maken. Maar hij moest van te ver terugkomen en Noor haalde in stijl een eerste plaats.

Luid applaus en geschreeuw volgde vanaf de walkant en mama Wisken wist niet goed waar ze had. Prachtige manche meid! Jorre en Manu sloten het rijtje en dat maakte het geheel plaatje nog mooier. Na het aftuigen van de boten trakteerden de zeilers zichzelf op een zwembeurt in de plas. Wat een fijne plezierige bende.

Ons team zorgde niet alleen voor de sfeer maar ook voor de spanning. Manu werd 4e, Jorre werd 5e en Noor was 10e op 21 deelnemers. Kilian en Kiara haalden podium op eigen bodem. Het was een knappe prestatie van Kiara! En aangezien dit onze dikke vriendjes zijn en wij toch samen een succesvolle dag hadden, schreeuwde ons team: BRUGGELARE!

Foto's van dit weekends zijn hier te bekijken.

Podium in Medemblik en Berlare

Jelle heeft de laatste week van de paasvakantie stage gehad met aansluitend wedstrijd in Medemblik. Het is een bikkel: ziekjes zijn en toch nog podium halen. We like that spirit!

Zaterdag 18 April

De vorige avond was er nog wat twijfel of ik wel zou kunnen starten wegens ziekte L maar onder invloed van wat medicijnen en vooral veel motivatie ging ik het water op. Verschieten was het toen een kleine 500 boten in één uur tijd moesten launchen. Drummen was het maar alle europes geraakten op tijd de haven uit.  Eerst kon ik nog een half uurtje invaren voor de eerste start werd gegeven, het was kennis maken met totaal andere weersomstandigheden. Want maandag tot woesdag was overleven, gelukkig na 3 dagen afzien hadden we donderdag licht weer. Donderdagavond werd ik ziek: koorts en keelpijn dus de training op vrijdag kon ik al skippen. Jammer want vrijdag en zaterdag waren de weersomstandigheden vergelijkbaar: 3-4 bft en grote golven omdat de wind naar wal blies. Het was zaterdagochtend dus even wennen. Er werden vier manches gevaren. We startten met 2 bft die tegen het einde van de dag toenam tot een mooie 4 bft. Jammer genoeg was ik nog steeds wat ziek dus maximaal uithangen viel tegen…

Ik behaalde een mooie 3^e en 2^e plaats waar ik zeer tevreden mee was en wanneer de wind toenam nog 2 x 4. Door een domme fout in de laatse manche ( andere zeiler niet verwittigd wanneer ik overstag ging) kreeg ik een protest aan m’n been. Om tijd te besparen heb ik me vrijwillig teruggetrokken uit die manche, het was toch sowieso mijn afvalmanche.

Zoals elke dag zijn we na de wedstrijd met trainer Nicolas gaan uitlopen. ’s Avonds vroeg in bed gekropen om de volgende dag er weer een lap op te geven.

Zondag 19 April

Launchen… met 1 bft. Snel ging het allesbehalve maar ook nu geraakten we op tijd aan de startlijn. De windvoorspellingen zagen er niet zo goed uit: maximum 7 knopen en gedurende de dag zou de wind 180 graden draaien. Om 12 uur zou de wind volledig wegvallen en dat gebeurde jammergenoeg. Een korte samenvatting van zondag:

Een eerste manche werd gevaren, maar die werd afgebroken na het eerste kruisrak omdat toen de wind al 60 graden gedraaid was. Dan was het enkele uren wachten op het water. Gelukkig startten de europes als eerste, daarna volgden de lasers ( standaard, radiaal en 4.7) Om 14u stond er gedurende 45 min. 2-3 bft. Net lang genoeg dus om te starten en te finishen.  De start was bij iedereen redelijk slecht, maar ik lag nog het hoogste ten opzichte van de lijn. 5 4 3 2 1 tuuuut. Iedereen voer over de startlijn en dan…. Tuuut. Ik kon de startboot niet zien maar lag nog steeds het hoogste dus ik keerde terug naar de lijn om een te vroege start te vermijden. Achteraf werd me verteld door Nicolas dat dat signaal per ongeluk werd gegeven, ik was dus voor niets teruggekeerd naar de startlijn. Laatste lag ik dus maar zoals er in de briefing was ingepompt voer ik mijn eigen koers. Beetje per beetje kwam ik terug. Ik finishte nog mooi 4^e, vla

k na de derde. Over mijn inhaalmanouevre was ik tevreden, over mijn start teleurgesteld.

Uiteindelijk behaalde ik in de eindstand een mooie derde plaats :D

Het is ook altijd leuk om het blog van onze vrienden DB-sailing team te lezen i.v.m. de Europeclass. Fanny heeft ook altijd in de Spirouclass gezeild. Het is Noor die haar boot heeft overgekocht. Noor mist het gezelschap van Fanny in de Spirou maar zo blijven ze op een fijne manier met elkaar verbonden.

Vandaag is Jelle naar onze thuisbasis afgezakt. Daar werden de RS Terra's en de nieuwe motorboot gedoopt en een wedstrijd gevaren. Helaas was er amper wind en veel regen maar in Berlare is dat geen pretbederver! Jelle werd 1e.

Podium in Luik!

Zonnige dag in Luik. Er waren 19 deelnemers en iedereen was ruimschoots op tijd aangekomen. In alle rust maar toch met enige vorm van nervositeit werden de boten opgetuigd. Klein zuchtje wind en de start werd bijgevolg even uitgesteld.

Gelukkig niet te lang want voor de middag werden er 2 manches gevaren. Jorre nestelde zich netjes vooraan. Bij de 2e manches zeilde Manu een 2e plaats. Met een fijn gevoel gingen we de middagpauze in. Tot Manu over zijn toeren naar de lunchtafel kwam...

Hij en Kilian hadden een OCS voor de 2e manche. Dus volgens de jury waren ze beiden te vroeg over de startlijn gegaan. Beide jongemannen zijn er heilig van overtuigd dat dit niet het geval en wilden protest indienen tegen de beslissing van de jury.

Gezien het ons principe is dat wij, de walmama's, niet kunnen oordelen wat er precies op het water dienen onze zeilers zelf de nodige stappen te ondernemen om hun protest in te dienen. Als ze dan met een document komen dat opgesteld is in het Engels...je kan het al raden wat er straks gaat komen...

In de namiddag werden er nog 3 manches extra gezeild. Na de wedstrijd kregen Manu en Kilian te horen dat hun protest niet werd aanvaard omdat er een vraag niet was beantwoord. Dit vond ik niet kunnen. Ik had geen problemen met de situatie en wou er mij ook niet met mengen maar ik had wel problemen met het feit dat kinderen een Engelstalig documenten maar dienen te begrijpen zonder gehoord te worden. De jury had oren naar deze argumenten en was bereid om de jongens hun verhaal te laten doen. Dit vond ik super van hen!

Na bijna een uur was de kogel door de kerk. De gulden middenweg werd gekozen. Manu kreeg plaats 9 voor die manche in plaats van de 2e stek. Hierdoor zakte hij overall van de 4e positie naar de 6e. Ondertussen had de papa van Tanguy, een junior, taarten op tafel gezet voor diens 10e verjaardag: smullen maar!

Veel maakte het protest niet uit maar vooral was het belangrijk voor hem dat hij verdedigde waarvoor hij stond: fairplay en correctheid. Ieder manche waren er wel zeilers, vooral junioren, die tegen de boei vaarden en die deden geen strafrondje zoals het hoort. Deze bleven echter ongestraft terwijl zij (Kilian en Manu) die onterechte OCS kregen. Dat was zijn punt.

Maar hij heeft veel geleerd uit deze situatie die hij zal meedragen naar de volgende wedstrijden. Toch was dit akkefietje geen domper of de sailing is fun bij de kids. Ze hadden een heerlijke day met een goede afloop namelijk Jorre stond op het podium. Hij haalde in stijl een 3e plaats en maakte ons team APETROTS!

Stage Oostende

De afgelopen 4 dagen zaten we met de Spirou's op stage in Oostende. Het schema voor de 4 dagen ligt vast:

Opstaan, sportieve kledij aandoen en de 1,7km afstand van de sportchalets waar we slapen naar de Surfclub Inside Oostende waar we de dag doorbrengen, wordt al joggen afgelegd. Iedereen op zijn tempo als men het maar loopt. Op de parking van de club nog wat stretchoefeningen doen en dan eten.

Na het ontbijt is er briefing met theorieles en krijgen ze de uit te voeren oefening voorgeschoteld. Dit duurt ongeveer een uurtje tot anderhalf uur en dan allen het water op om de theorie om te zetten in de praktijk aan de hand van de oefeningen.

Om 12u30 komt iedereen van het water en staat er een uitgebreide, evenwichtige sportmaaltijd op hen te wachten. Na de afruim mogen ze nog wat chillen en om 14u starten ze opnieuw. Eerst de briefing met de evaluatie van de ochtend en de nieuwe theorie met bijhorende oefeningen voor de namiddag. En dan terug de skills tonen op het water.

Tussen 15u30 en 16u is er bevoorrading op het water met koeken en fruit. Dit jaar deden we het met de zelfgebouwde kano van Super Mario. Het was precies of we de meeuwen aan het voederen waren. Hilarisch. De lessen worden hierna verder gezet. Geen tijd te verliezen dus.

Om 17u30 terug iedereen van het water. Samen dienen ze het materiaal op te ruimen en veilig op te bergen. Dit is de boten achter het clubhuis leggen en de zeilen in de hangar stapelen. Tegen 18u15 zijn ze hiermee klaar en kunnen ze aanschuiven voor een stevige maar evenwichtige warme maaltijd.

Na de afruim kunnen ze chillen en om 20u30 stappen we van het clubhuis terug naar de sportchalets. Nog wat grappen en grollen, trekken en duwen en deugnieterij uitsteken onderweg hoort er natuurlijk bij. Om 22u tanden poetsen en om 22u30 ligt iedereen te knorren.

Zaterdag was behoorlijk winderig 4bft en bewolkt. Af en toe gooiden ze een goede plensbui op ons hoofd maar dan kwam de namiddag. De hemel brak open, de zon duwde de wolken weg en zo is het gebleven voor de rest van de periode. Ze hebben heel hard moeten werken en waren uitgehongerd en moe. Bij het terugstappen werden we getrakteerd op een prachtige avondzon. Het gaan slapen was zonder tegenpruttelen en verliep heerlijk vlot.

Zondag was zonnig maar met een stevige wind. Vooral de namiddag was zwaar, zo'n 5bft soms. Maar ze deden dapper verder. Om echt fier op te zijn hoor want het is niet te onderschatten dat zeilen met zo'n wind. Tegen het avondeten vervoegde Manu de groep. Hij was terug van de skireis met school. Waarom was het niveau van deugnieterij en grappen en grollen plots een trapje hoger?

Maandag was een 'recuperatiedag' wat de wind betrof. Deze was amper 2bft en gaf iedereen de kans om op zijn plooien te komen. Na het avondeten amuseerden ze zich met de kano en zwemmen in de Spuikom.

Dinsdag was wat men een perfecte zeildag noemt: 3bft wind en een stralende zon. Tevens ook de laatste dag van de stage en ondanks de vermoeidheid haalde iedereen zijn skills boven. Er werden wat wedstrijdjes gevaren en ons team deed het schitterend met enkele 1e en 2e plaatsen.

Laurence en Philippe, hun monitoren, hebben hen terug heel wat aangeleerd. Aan hen om het in de komende wedstrijden toe te passen en hopelijk met mooie resultaten tot gevolg. De stage was zwaar maar leerrijk en onze zeilers hebben het behoorlijk naar hun zin gehad. Ze zitten in een fijne groep waar lachen, zich amuseren en samenhorigheid sterk aanwezig zijn. Zalig!

Berlare!

Een speciale dank wensen we uit te spreken aan volgende mensen:

* Bedankt aan De Soeptrien voor de overheerlijke courgettesoep met kruidenkaas. Ze werd tot de laatste druppel opgegeten.

* Bedankt aan 't Grill-hespje voor de vol-au-vent. Iedereen is mee overtuigd: die van jullie is gewoon de beste!

Eindelijk, tis binnen!

Het paasweekend was voor Jelle een echte uitdaging: een selectiewedstrijd van 3 dagen in Troyes, Frankrijk. Geheel gepakt en gezakt vertrokken ze. Ik denk dat ze heel wat bekijks zullen gehad hebben op de autostrades: de nieuwe kar was geladen met 3 Europes. Jari De Craecker en Jasper Simoens waren immers zijn reispartners. Succes papa Stefan met de trip heen en terug!

 

Het is in ieder geval een hele ervaring geweest ginder in Frankrijk voor Jelle. Overall eindigde hij 20e op de 44 deelnemers. Super resultaat! Alleen hij kan verwoorden hoe het was op het water. Wij, landrotten kunnen enkel maar aanschouwen en trots zijn. Zijn belevenissen kan je hier nalezen.

Maar de grote winnaar dit paasweekend is wel Jorre. Hij haalde de eerste plaats op de wedstrijd in NWV Berlare. Ja ja, hij won op de thuisbasis! Om het met zijn gevleugelde woorden te zeggen: "Eindelijk, tis binnen!".

Het was de uitgestelde wedstrijd van 29 maart. Het weer ging goed zijn, de ideale 3Bft met zon maar op maandag lagen de kaarten toch anders: fris tot koud, 2Bft en druilregen, zo een regen waar je door en door nat van wordt. Stom weer zoals wij landrotten het zouden noemen.

Het was een echte triller. Jorre en Kilian wisselden iedere manche van plek. Maar gezien ze evenveel 1ste en 2e plaatsen hadden was het de laatste manche die de doorslag gaf. En deze had Jorre op zijn naam staan dus mochten wij hem uitroepen tot de winnaar van de wedstrijd.

Noor haalde een 6e plaats op de 13 deelnemers. Zij zal op het water iets meer haar plaats moeten durven opeisen, vooral aan de boei. Maar ze toonde wel iedere manche dat ze sterk kan terugkomen. Meestal startte zij laatste omdat er nu eenmaal voorrangsregels moeten gerespecteerd worden en eindigde iedere manche op 6. Nog ruimte voor verbetering maar dat komt goed, dat is zeker.

Manu was niet aanwezig maandag. Die is druk bezig in Italië de diepsneeuw aan het trotseren en kei coole jumps te maken met zijn snowboard.

Volgende weekend zijn het voor alle zeilers stagedagen. De Europe gaat naar het Ijselmeer en de Spirou gaat naar Oostende.

Nogmaals proficiat aan onze skipper Jorre. Het was pure klasse!