Ahoy fellow Sailors!

Anno 2007:

Fannie, mama Vets, polst eens bij haar oudste zoon: "Jelle, heb je eens zin om te zeilen?"

Zijn antwoord was vrij duidelijk: 'Nee, Dat ziet er echt stom uit!'

Voorlopig zal die vraag niet gauw meer gesteld worden...

Anno 2009;

Het is eindelijk gelukt! Jelle gaat op Optimist zeilkamp bij NWV Nieuwdonk te Berlare. Victory!! Een 2e zeilkamp volgt bij de WOS te Oostende. Dit is plots dikke fun en op de zeilclub in Berlare wordt een Optimist gehuurd. Kleinste broer Jorre, die op dat moment 5,5 jaar oud is, gaat mee in de boot. Enthousiast roept hij: 'Ik wil dat ook kunnen!'.

Anno 2010:

Beide broers voeren het aantal zomerkampen op het water op. Jelle wordt een vaste gast bij NWV Nieuwdonk te Berlare. Hij neemt ook deel aan alle clubwedstrijden. Aan de Optimist wedstrijd in Brugge om een Spirou te winnen, daar neemt hij net niet aan deel.

Jorre waagt zich ook aan de zeilsport en ook hij voelt zich goed in een Optimist.

Anno 2011 tot 2013:

Er is echt geen houden meer aan. Zeilen, zeilen en zeilen zullen ze doen. Beiden varen in een Optimist van de club. Ze ademen zeilen. Ik verdenk hen er soms van dat ze afstammelingen van Neptunus zijn.

Jelle besluit zelfs om met de jeugdbeweging en het tennis te stoppen. In 2013 is hij de Optimist echt ontgroeid en maakt kennis met de Splash en meermansboten. Dit is dikke fun!

Jorres verjaardagsfeestje is zelfs zeilen en waterspelletjes doen. Er werd een bootje gekocht voor Jorre in de loop van 2012. Het heeft heel wat opknapwerk nodig. Fannie ziet dat wel zitten. De grote metamorfose is begonnen.

De zomervakantie van 2013 wordt gevuld met kampen op de Nieuwdonk. En wie lopen ze daar tegen het lijf: Manu en Noor De Clercq.

Jari De Craecker, een goede vriend van Jelle, stopt met het Spirouzeilen. Hij gaat over naar de Europe. Spirou? Hé, dat is zoals de boot van Jorre! Dat is een aparte classe? Die doen wedstrijden en stages? Jorreeeee!!!

Anno 2014:

Voor Jelle is dit de stap naar de Europe. De boot wordt gekocht. Het ECHTE wedstrijdzeilen is voor hem begonnen.

Jorre neemt deel aan de Spirouclass als junior en al vlug klinkt BERLARE! op iedere wedstrijd. De woeligste wateren trotseert hij ondanks zijn jonge leeftijd. Opgeven staat niet in zijn woordenboek. Gaan met die banaan.

Maar ook het georganiseer binnen het gezin Vets is begonnen. De wedstrijden van de Europeclass zijn niet altijd op dezelfde locatie als deze van de Spirouclass maar dikwijls wel op dezelfde data. Maar waar een wil is, is een weg.

Voilà, dit is ons team op datum van vandaag. Dit blog zal dus ook de landsgrenzen overschrijden. Jullie zullen in 2015 kunnen snoepen van hun wedstrijdverslagen, foto's en video's. Want deze 4 zijn gedreven: ALLE, maar dan ook ALLE wedstrijden gaan ze zeilen. Wind in de zeilen, motivatie op scherp en beide walmoeders regelen de rest.

doopvont

Dingen lopen niet altijd zoals je het verwacht. Dit zijn meestal de dingen die je je altijd zal herinneren. Maar het is een feit, wat moet gebeuren zal gebeuren.

Zo is er dit blog. Nog maar een 2 weekjes online en al een echte rollercoaster in 2 gezinnen. Gelijkgestemde zielen vinden elkaar, no matter what. Steek daar een lont aan gevuld met enthousiasme, passie, creativiteit en motivatie en je krijgt een heerlijk mooi resultaat.

Wat gebel, wat gebabbel, kids die om en weer chatten en brainstormen, even rond de tafel zitten en voilà:

We proudly present you a team of 4 driven youngsters:

Jelle, Jorre, Manu en Noor hebben hun team boven het doopvont gehouden. Vanaf vandaag zal dit
blog dus VDC Sailing Team heten en niet meer M&N Sailing Team.

Welkom en geniet van de avonturen van deze United 4 of Berlare.

Kapot!

In augustus kochten we de eerste Spirou. Manu en Noor hadden een overeenkomst gesloten: Manu zou er de stage in Bütgenbach mee varen, Noor het zeilkamp bij NWV Berlare. Deze laatste werd afgesloten met een wedstrijd.

De wedstrijd verliep fantastisch. Vele zeilertjes die in de vakantie een zeilkamp hadden gedaan in een Optimist hadden hun eerste wedstrijdervaring. Noor moest op een bepaald moment kiezen tussen 2 van deze beginnende zeilertjes of Warre, een clublid, in de Splash.

Ze koos voor Warre. Deze had al wedstrijdervaring en de andere 2 wou ze niet zo doen schrikken met het risico dat ze hierdoor niet meer in een boot zouden kruipen. Aan de kade zagen we het niet gebeuren maar het volgende moment kwam Noor in tranen binnen gevaren zonder haar manche te beëindigen: de nieuwe boot had een schampstoot gekregen!

De schade zag er ok uit, Fannie en Chris tapten er duketape over en stuurden haar terug het water op. Haar veer was gebroken, haar angst om terug de nieuwe boot te beschadigen verlamde haar wat en haar broer bliksemde met boze blikken. De wedstrijd was over voor haar.

In overleg werd er besloten de duketape te laten zitten. Vanaf die zondag was het immers ieder weekend wedstrijd en Manu wou deze absoluut in de nieuwe boot zeilen.

Zaterdag 20 december, op de workshop van de Spirouclass, durfden we uiteindelijk aan de herstelling te beginnen. Fannie, wie eigenhandig Jorre zijn Spirouboot opgeknapt heeft, had ons al schitterend geholpen bij de aankoop van de juiste materialen. We waren er klaar voor. Het was immers niet zo'n erge beschadiging.

Groot was onze ontgoocheling als de duketape verwijderd was! Een vieze plek kwam te voorschijn en ons hart sloeg enkele slagen over. Hier wisten we ons nu direct geen raad mee. De plek was diep nat en helemaal zacht. Iedereen met wat kennis over bootherstel verzamelde zich en het druk overleggen begon. We zagen het bos door de bomen niet meer en ons instinct gaf een minder drastische aanpak aan dan de voorgestelde.

Gelukkig hebben we onze hulplijn: Fannie. Korte schets van de situatie, aanhoren van haar voorstel en dit bleek dezelfde aanpak te zijn dan de onze. Alle tips en adviezen van de aanwezige ouders  die aansloten bij de gekozen aanpak werden op een rijtje gezet en uitgevoerd. Dus begonnen we met het verwijderen van alle loszittende delen. Vervolgens werd het gebied rond de plek klaargemaakt zodat de herstelling kan beginnen. Maar alles was zo nat. Dus dienden we best te wachten met de herstelling en te gaan voor het zorgen dat alles goed uitdroogt.

De dag vloog voorbij en we reden van Grobbendonk terug naar huis met een boot met een plastiekzak over de plek i.p.v. duketape. Hij staat nu voorlopig verder te drogen in de garage terwijl we naarstig naar een oplossing zoeken om de neus goed te herstellen.

Dit wordt nog een zware klus! We hebben onze buurman Steven Vlaeminck opgetrommeld. Hij heeft een unieke boot gebouwd van nul tot een zeewaardig juweeltje. Hij heeft deze volledig zelf ontworpen, uitgetekend en samengesteld. Wanneer er stukjes moesten geplaatst worden op plekken waar hij niet aankon, schakelde hij Manu en/of Noor in. Hij weet wel wat van boten zouden we zo zeggen. Zijn advies en tips zullen ons verder helpen...hopen we.

Hello Nederland!

Die grote wijde wereld is eigenlijk maar een broekzak groot. Hoe vaak is er niet die buur, vriend die tegen je opbotst op je vakantiebestemming? Maar veelal is er dat gesprek met die wildvreemde, soms nog van een andere nationaliteit, waaruit dan plots blijkt dat je een gemeenschappelijke kennis hebben. Wanneer je dan een zwak hebt voor de Nederlanders, dan is de kans dat er een gemeenschappelijke kennis is al veel groter. Tja, onze Noorderburen zijn nu éénmaal wereldburgers.

Bij het bloggen is dat net zo. Iemand uit Rotterdam leest je blog. Geeft je een link van haar zwager door en hup...de boot is aan het varen. Zo is het ook hier met dit blog gegaan de eerste dag dat het online stond.

Merike, een vriendin uit Nederland, leest ons blog. En zie we krijgen een berichtje. Haar schoonbroer (zwager zoals zij dat zeggen) Peter Hoefnagels, heeft een duurzaam jacht gebouwd. Hmmm, een duurzaam jacht....explain!

Wel het jacht is uitgerust met zonnepanelen, warmte isolatie, wind- en watergeneratoren, LED-verlichting, enz. Energie wordt opgewekt uit de zon en het water en verbruikt. Zo kan men in energiebalans varen, leven en de natuur beleven. Dat is het doel van het jacht.

Zotjes en ongelooflijk wijs toch?!

Bovendien is Peter Hoefnagels een zeiler in hart en nieren, heeft hij vele waters doorvaren en is de bezieler van dit project. Hij bouwt dit in zijn achtertuin samen met nog 6 andere mensen en dankzij heel wat sponsors. Je kan alles lezen en volgen op hun website. Doe het zeker want het is echt de moeite.

In het voorjaar van 2015 zal het jacht zeewaardig zijn en uitvaren. Wij zullen er met ons team alvast bij zijn!

Let's go sailing!

Anno 2011:

Ze, Manu en Noor, waren uitgekeken op hun jarenlange vakantie op de speelpleinwerking in ons dorp. Tijd voor een nieuwe wind. Maar wat laat je de kinderen doen? Wat googlen, wat rondvragen, wat puzzelen en hup...impulsief ingeschreven voor een zeilkamp bij de NWV Nieuwdonk te Berlare.

Het viel reuze goed mee. Vooral Manu was gebeten door de microbe en al gauw vroeg hij of er die vakantie nog eens een weekje vrij was. Dit lukte niet echt met de reeds geplande activiteiten. Volgend jaar misschien? Noor was minder enthousiast, voor haar was 1 weekje voldoende.

Anno 2012:

Deze zomervakantie was er geen twijfel mogelijk: er zou gezeild worden en meer dan 1 week. Noor wou het nog een kans geven. Zo deden zij samen die zomervakantie 2 weken zeilkamp in de Optimist bij NWV Nieuwdonk. Er was vanaf nu geen stoppen meer aan. De leuke, warme sfeer van de club, de goede begeleiding, de sport op zich...ze hadden er beiden hun hart aan verloren.

Anno 2013:

Hier en daar werd er al eens een wedstrijd in de Optimist meegezeild.De resultaten waren mooi. De zomervakantie stond weer iets meer in teken van zeilen. Zelfs de familievakantie was op een zeilboot. De begeleiders van het zomerkamp staken een folder in onze handen over de Spirouclass. In een Optimist gaan zeilen en de eerste 4 winnaars mogen een jaar gratis gebruik maken van een Spirou. Ze waren kanshebbers, moesten er maar eens over nadenken. Tim De Rick en Jelle Vets waren hun grote motivatoren.


Dit hield toch wat engagement in van iedereen in dit gezin. Zij dienden minstens 8 nationale wedstrijden mee te varen. Ook was het toch een investering qua kledij, hoe krijgen we die boot overal naartoe, etc etc. Een deal werd gemaakt: ik zou mijn sporten op een laag pitje zetten en die die een boot heeft overal naartoe voeren. Die die gewonnen heeft zal zich engageren om zonder mopperen dat jaar uit te zeilen in de toegewezen boot. En zo werden beiden ingeschreven. Manu wou echt winnen en Noor ging wel eens mee varen voor de fun.

Het was een leuke dag. We maakten kennis met hele fijne mensen. Nuttige instructies en informatie werden doorgespeeld. Op het einde van de dag had Noor met forse voorsprong de eerste plaats en Manu had een 4e plaats. Wat nu?! Twee boten voor dezelfde familie? Een precedent. Ons engagement was duidelijk en we kregen een kans. Zo reden we die dag met 2 winnaars naar huis. De familie Vets en Berlare werd onmiddellijk op de hoogte gebracht. Het zal een spannend jaar worden!

Anno 2014:

De 2 Spirouboten werden ons ter beschikking gesteld en het wedstijdseizoen begon. In het voorjaar lukte het door alle reeds geplande activiteiten niet altijd om deel te nemen. De stages kwamen er aan en deze waren een dikke meevaller. Professionele begeleiding, leuke locaties, goed gezelschap,...gewoonweg de tijd van hun leven. De groep werd zeer hecht en al gauw was het een wekelijkse afspraak. Team Berlare was in the house met Jorre, Manu, Noor en Joren.


Hoe dichter het afgeven van de boten kwam hoe meer er het verlangen naar een eigen boot werd uitgesproken. Ze willen dit echt. Toe, please, alstublieft, en zwichten doen we.

Het zeilseizoen werd afgesloten met toch wel al mooie resultaten voor Noor en Manu. En vooral hebben ze nu hun eigen boot. De kar in bruikleen is vervangen door een eigen exemplaar. De wind zit in de zeilen.

Via dit blog houden wij jullie op de hoogte van hoe iemand in hemels naam aan het zeilen is geraakt. Wat een weg ze afleggen en alle ups en downs en avonturen ze hierdoor mogen beleven. De kant van de walouder die fier naar zijn zeilertjes kijkt. Let's go sailing!